Czym jest tożsamość? Przynależnością, definicją nas samych. Pozwala odnaleźć się
w dzisiejszym świecie. Uwielbiamy nadawać sobie nazwy, etykiety, definiujemy swoje
miejsce na ziemi.
Od czego to zależy?
- Od najbliższych, przyjaciół, znajomych,
- Od zwyczajów, otoczenia, poznania świata
- Od nas samych (kiedy zaczynamy się wsłuchiwać w siebie, kiedy przestaje nam
pasować układanka, jaką podaje nam świat)
Kiedy rodzi się dziecko nadaje mu się etykietę mówiącą: „jesteś chłopcem/
dziewczynką” w zależności od uwarunkowań biologicznych. Dziecko jest ubierane,
uczy się mówić, określa się z pomocą zaimków, bawi się z innymi dziećmi. Akceptuje
jeszcze cały świat takim jakim jest, patrząc na niego z wiarą. Tak jest na początku.
Być może zainteresuje Cię ten artykuł: https://charaktery.eu/artykul/ja-czyli-kto
Potem pojawiają się pytania i coraz głębsza próba zrozumienia siebie i świata. Jest to
często bardzo burzliwy okres. Otoczenie nabiera coraz większych barw, świadomość
młodego człowieka ma coraz trudniejsze zadanie, Ten wspaniały świat we mnie i po
za mną to cała gama różnych czynników, które się przeplatają, w ciągu chwili potrafią
sprawić rozkwit wielu różnych odczuć i emocji.
Młody człowiek poznaje, doświadcza i próbuje się określić. Tak jak na początku zrobili
to jego rodzice. Bardzo trudno jest mu odpowiedzieć na pytanie: Kim jestem?
Mężczyzną/ kobietą, a może jednym i drugim, albo nie czuję żadnej z tych płci. Kto
mnie pociąga: on/ona/oni/one a może jeszcze coś innego.
Czytaj więcej na ten temat w tym artykule: https://core.ac.uk/download/pdf/250298951.pdf
Podstawowe rodzaje tożsamości:
Tożsamość – wg Eriksona - spójne poczucie tego, kim się jest.
• Tożsamość społeczno - kulturowa – identyfikuję się jako członek pewnej grupy
społecznej, odpowiadającej wyrażanym przeze mnie postawom, normom
społecznym i zachowaniom.
• Tożsamość osobista – indywidualne aspekty odróżniające mnie od innych ludzi
Wg Ericsona by wykształcić kompletny i stabilny rys tożsamościowy, należy w
czasie swego życia pomyślnie rozwiązać 8 „kryzysów”.
Prawidłowe rozwiązanie
każdego z nich prowadzi do wzbogacenia się o szczególne cnoty, np. wywo-
dzącą się z dylematu ufność–nieufność. Rozwiązanie każdego z tych kryzysów
ma wpływ na rozwiązywanie następnych. W ten sposób następuje rozwój. Mają
one charakter dwubiegunowy. Są dwa możliwe rozwiązania: pomyślne i mniej
korzystne.
Od tych decyzji zależy dalszy rozwój i jakość naszego życia.
1. Zaufanie – brak zaufania
2. Autonomia – wstyd i zwątpienie
3. Inicjatywa – poczucie winy
4. Pracowitość– poczucie niższości
5. Tożsamość – niepewność ról
6. Intymność – samotność
7. Produktywność – stagnacja
8. Integracja – rozpacz
Zerknij również na ten naukowy artykuł, który pogłębia niniejszą tematykę: https://pfp.ukw.edu.pl/archive/article-full/380/dyga_self_i_tozsamosc/
Bibliografia:
Psychologia Społeczna R.J.Crisp
Psychologia w praktyce
Comments