Tożsamość, dlaczego jest taka ważna

Czym jest tożsamość? Przynależnością, definicją nas samych. Pozwala odnaleźć się

w dzisiejszym świecie. Uwielbiamy nadawać sobie nazwy, etykiety, definiujemy swoje

miejsce na ziemi.

Od czego to zależy?

- Od najbliższych, przyjaciół, znajomych,

- Od zwyczajów, otoczenia, poznania świata

- Od nas samych (kiedy zaczynamy się wsłuchiwać w siebie, kiedy przestaje nam

pasować układanka, jaką podaje nam świat)

Kiedy rodzi się dziecko nadaje mu się etykietę mówiącą: „jesteś chłopcem/

dziewczynką” w zależności od uwarunkowań biologicznych. Dziecko jest ubierane,

uczy się mówić, określa się z pomocą zaimków, bawi się z innymi dziećmi. Akceptuje

jeszcze cały świat takim jakim jest, patrząc na niego z wiarą. Tak jest na początku.

Być może zainteresuje Cię ten artykuł: https://charaktery.eu/artykul/ja-czyli-kto

Potem pojawiają się pytania i coraz głębsza próba zrozumienia siebie i świata. Jest to

często bardzo burzliwy okres. Otoczenie nabiera coraz większych barw, świadomość

młodego człowieka ma coraz trudniejsze zadanie, Ten wspaniały świat we mnie i po

za mną to cała gama różnych czynników, które się przeplatają, w ciągu chwili potrafią

sprawić rozkwit wielu różnych odczuć i emocji.

Młody człowiek poznaje, doświadcza i próbuje się określić. Tak jak na początku zrobili

to jego rodzice. Bardzo trudno jest mu odpowiedzieć na pytanie: Kim jestem?

Mężczyzną/ kobietą, a może jednym i drugim, albo nie czuję żadnej z tych płci. Kto

mnie pociąga: on/ona/oni/one a może jeszcze coś innego.

Czytaj więcej na ten temat w tym artykule: https://core.ac.uk/download/pdf/250298951.pdf

Podstawowe rodzaje tożsamości:

Tożsamość – wg Eriksona - spójne poczucie tego, kim się jest.

• Tożsamość społeczno - kulturowa – identyfikuję się jako członek pewnej grupy

społecznej, odpowiadającej wyrażanym przeze mnie postawom, normom

społecznym i zachowaniom.

• Tożsamość osobista – indywidualne aspekty odróżniające mnie od innych ludzi

Wg Ericsona by wykształcić kompletny i stabilny rys tożsamościowy, należy w

czasie swego życia pomyślnie rozwiązać 8 „kryzysów”.

Prawidłowe rozwiązanie

każdego z nich prowadzi do wzbogacenia się o szczególne cnoty, np. wywo-

dzącą się z dylematu ufność–nieufność. Rozwiązanie każdego z tych kryzysów

ma wpływ na rozwiązywanie następnych. W ten sposób następuje rozwój. Mają

one charakter dwubiegunowy. Są dwa możliwe rozwiązania: pomyślne i mniej

korzystne.

Od tych decyzji zależy dalszy rozwój i jakość naszego życia.

1. Zaufanie – brak zaufania

2. Autonomia – wstyd i zwątpienie

3. Inicjatywa – poczucie winy

4. Pracowitość– poczucie niższości

5. Tożsamość – niepewność ról

6. Intymność – samotność

7. Produktywność – stagnacja

8. Integracja – rozpacz

Zerknij również na ten naukowy artykuł, który pogłębia niniejszą tematykę: https://pfp.ukw.edu.pl/archive/article-full/380/dyga_self_i_tozsamosc/

Bibliografia:

Psychologia Społeczna R.J.Crisp

Psychologia w praktyce