Jak często słyszysz: „Ogarnij się, jesteś już dorosła a masz pustą lodówkę, bałagan i zaległe sprawy. Opłaciłaś rachunki?”
Z czym kojarzy się ADHD: 8 - 10-letniego chłopiec wspinający się na meble i biegający w kółko. Tymczasem u dziewczynek to objawia się nieuwagą, czyli trudnościami z koncentracją i pamięcią. Podczas gdy chłopiec z ADHD jest ruchliwy i aktywny, to dziewczynka jest zapominalska, gadatliwa, chodzi z głową w chmurach i nie potrafi się skupić, gubi linijki i długopisy.
W dorosłym życiu kobiety z tą diagnozą mają problem z ogarnięciem swojego życia. Ale zanim zastanowią się nad możliwością takiej diagnozy zauważają objawy ADHD u swoich dzieci. Odpowiada za to w dużej mierze genetyka.
U dziewczynek i kobiet objawami charakterystycznymi są problemy z pamięcią i koncentracją. Pojawia się przestymulowanie, nieogarnianie codziennego życia, które ich przytłacza, zapominanie o zapłaceniu rachunków. Kobietom z ADHD czasami większość dnia zajmuje organizacja codzienności. To wszystko wieńczy dodatkowo impulsywność i nie radzenie sobie z kontrolą impulsów. Szybciej wpadają w złość, częściej płaczą, mogą mieć wybuchy gniewu. Przez to potrafią mieć problemy z relacjami społecznymi. Do tego gadatliwość – przeskakują z tematu na temat, nie zauważają, że opowiadają już trzecią anegdotę, która zupełnie odbiega od tematu.
Jako zaburzenie neurorozwojowe może współwystępować z depresją, zaburzeniami lękowymi czy ze spektrum autyzmu.
Niska samoocena i brak czasu na przyjemności często prowadzą do zaburzeń nastroju i depresji, lęków i fobii społecznej. Dochodzi bulimia, za dużo alkoholu i zaburzenia snu. Mamy równię pochyłą schodzącą w dół.
Nie radzę sobie i co dalej? Warto skorzystać z pomocy. Ostateczną diagnozę stawia psychiatra (będzie różnicował z zaburzeniami typu Bordeline, czy chorobą afektywną – dwubiegunową). Warto też wcześniej udać się do psychoterapeuty, który pozna nas, rozwieje wątpliwości.
Według Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 muszą wystąpić one przed 7. rokiem życia, a zgodnie z klasyfikacją zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego DSM-5 – przed 12.
Sposoby leczenia:
leki – w Polsce mamy już zarejestrowane lekarstwa na ADHD dla dorosłych.
psychoterapia pomaga zatrzymać negatywne myślenie o sobie, nauczy strategii rozwiązywania problemów i radzenia sobie z trudnościami interpersonalnymi.
Warto przeczytać również:
Aleksandra Pflumio „My kobiety z ADHD” 2024r
Comments