Obraz z dzieciństwa: Dom, zasłony zasunięte, półmrok, unoszący się dym z papierosa i przeraźliwa cisza, pełna napięcia. Wszyscy czekają aż tata wstanie. Czy sięgnie znowu po butelkę, czy będzie parę dni spokoju. Jeszcze tydzień temu było wesoło, planowane były wakacje. A potem przyszła butelka...znowu. Żal, wyrzuty, przekleństwa i dym papierosowy mieszający się z zapachem przetrawionego alkoholu. Dziecko odczuwające wielką chęć ucieczki, żeby znowu nie oberwać. Obraz uzupełniają smutne oczy matki próbujące tłumaczyć ojca i bronić dzieci....
Dorosły wychodzący z takiego domu często nieświadomie wykazuje zachowania, które mocno wpływają na jego relację z bliskimi.
Janet G. Woititz, autorka książki „Dorosłe dzieci alkoholików” zebrała te cechy. Osoby z DDA mają zazwyczaj większość z nich, choć nie wszystkie, bo każdy ma swoją mapę doświadczeń z dzieciństwa. Nie należy jednak sugerować się gdy znajdziemy 2-3 takie cechy u siebie, że już jesteśmy DDA.
bezlitosne ocenianie siebie samego,
zastanawianie się, czy moje zachowanie jest normalnie,
trudność z przeprowadzaniem zamiarów od początku do końca,
problem z odprężaniem się, zrelaksowaniem,
problem z przeżywaniem radości,
życie w ciągłym napięciu,
traktowanie siebie bardzo poważnie,
trudności w nawiązywaniu bądź pogłębianiu relacji,
problemy w osiąganiu satysfakcji życiowej,
przesadna reakcja na zmiany, na które nie ma wpływu,
unikanie zmian,
trwanie w sytuacji, która im nie odpowiada, np. w pracy czy pozostają w związku, który ich nie satysfakcjonuje,
największą wartością jest utrzymanie rodziny,
nieustanne poszukiwanie aprobaty i uznania ,
stawianie siebie w gorszym świetle,
nieustanna kontrola nad otoczeniem,
nadmierna odpowiedzialność,
branie na siebie obowiązków za inne osoby.
Życie w ciągłym napięciu będąc nieszczęśliwym samym z sobą, bez pogodzenia się ze swoją przeszłością jest niesamowicie męczące i destrukcyjne. Często prowadzi do nerwic i depresji. Może dawać ciężkie objawy psychosomatyczne. Warto sięgnąć po pomoc. W Polsce dostępne formy pomocy:
• Fora dyskusyjne
Na www.dda.pl czy www.dda.charaktery.eu znajdziesz mnóstwo informacji o tym, kim są DDA, jakie mają problemy i jakie objawy wymagają specjalistycznej pomocy.
• Samopomoc
czyli grupy wsparcia i mitingi Grupy samopomocowe wzajemne podnoszą się na duchu. Dzielą się doświadczeniem w rozwiązywaniu problemów. Pozwalają otworzyć się, pokazują że nie jest człowiek sam z danym problemem. Informacje o nich można znaleźć na forach dyskusyjnych oraz w punktach konsultacyjnych czy ośrodkach oferujących terapię DDA. Zazwyczaj w grupie uczestniczy kilka lub kilkanaście osób.
• Terapia
Terapia która jest preferowana dla osób DDA to terapia grupowa. Możliwa jest też terapia indywidualna. W jednej i drugiej formie jest to proces - praca nad zmianą. Jego celem jest zmiana myślenia, sposobu przeżywania oraz zachowania.
Co da sięgnięcie po terapię, pójście na spotkanie grupy wsparcia i mitingi:
dowiesz się i zrozumiesz, co wydarzyło się w przeszłości i jak to, co było wpływa na to, co jest obecnie, czyli na Twoje życie;
nauczysz się zatrzymywać wpływ tego, co było na to, co będzie;
poprzez doświadczanie siebie w grupie i wzajemne relacje lepiej zrozumiesz siebie i świat, poznasz i nauczysz się wyrażać swoje uczucia i potrzeby;
odpowiesz sobie na pytania: jak działam?, jak postępuję?, czy mi to służy?, co mnie przybliża, a co oddziela od innych ludzi?;
nauczysz się brać odpowiedzialność za siebie i swoje życie;
poznasz ludzi z podobną przeszłością, poczujesz się wśród „swoich”;
otrzymasz akceptację i wsparcie.
Artykuły do których warto sięgnąć:
https://www.mp.pl/pacjent/psychiatria/aktualnosci/261687,syndrom-dda-lub- ddddziedzictwo-wzrastania-w-dysfunkcyjnej-rodzinie
https://charaktery.eu/artykul/co- ogranicza-dda
Baza mitingów w Polsce:
Σχόλια